Dag 10 - Cu Chi Tunnels en Saigon/Ho Chi Minh City

Programma voor dag 10 - Oorlogstourisme.
Deze dag staat volledig in het teken van de Vietnam oorlog, of de Amerikaanse oorlog. Deze laatste benaming is de naam die de Vietnamezen er aan geven. De Westerlingen, en wij dus ook, spreken van de Vietnamoorlog. Het is al meer dan 40 jaar geleden dat deze oorlog beëindigd is, nl. op 30 april 1975.

• Cu Chi Tunnels
• Tran Bang met Kim Phuc huis.
• Reunification Palace
• Oorlogsmuseum

Om het drukke programma te kunnen afwerken, vertrekken we 's ochtends om 07.00 uur. Het weder is zoals de vorige dagen, heel warm, boven de 30° en droog.

Cu Chi tunnels.
Het is ongeveer 45 km rijden tot dit beruchte tunnelcomplex, en dat kost ons in het drukke Saigon toch 1 uur en 45 minuten.

Route naar de tunnels rond Cu Chi.

In dit indrukwekkende tunnelcomplex werd door het Noord-Vietnamese Bevrijdingsleger, in samenwerking met grote delen van de bevolking, een verbazingwekkende ondergrondse basis aangelegd die zich tot onder de Amerikaanse basis uitstrekte.

Verborgen boobytrap valstrik, gelukkig met een omheining errond.

Een groot luik bedekt een boobytrap van spietsen in een kuil. De VietCong verzonnen vreselijke manieren om de Amerikanen te doden en te verminken.

Valstrik, de speerpunten waren ingesmeerd met vergif. Als men niet dood ging door de stalen pinnen, dan zeker door het gif.

Een gids in werktenue en met een legergroene hoed wurmt zich door het gat om te demonstreren hoe nauw de opening is.

Demonstratie hoe goed de tunnelopeningen gecamoufleerd waren.

Tunnels met een totale lengte van 300 km en soms verscheidene verdiepingen diep vormden een netwerk van commandoposten, woonverblijven, veldhospitalen, keukens, vergaderruimtes en zelfs wapenateliers. Een deel van dit ondergronds systeem is voor het publiek geopend, en kan met zaklantaarns bezocht worden. Zo kan men ervaren hoe de dorpelingen zich jarenlang hebben schuilgehouden in onmenselijke levensomstandigheden.

Proberen om in de smalle opening in de tunnel te geraken. Men verzekerde mij dat er geen VietCong gasten meer in verstopt zitten.

Zeer smalle opening, goed verstopt in de jungle.

Ben bijna beneden geraakt.

Het district Cu Chi was van grote strategische waarde. Van hieruit infiltreerden commando-eenheden van de Viet Cong Saigon om er sabotage te plegen.

Poppen van Vietcong soldaten in hangmatten in Cu Chi gebied.

Verluchtingsgaten goed verstopt en gecamoufleerd.

De ingangen van de tunnels zijn uitstekend gecamoufleerd met bladeren en takken en vaak onzichtbaar voor de vijand. Amerikanen zochten onder andere met speciaal getrainde speurhonden om deze tunnels te ontdekken. De Viet Cong bracht de dieren op een dwaalspoor door peper in de ingangen en luchtgaten te strooien. De Vietnamezen gebruikten ook dezelfde zeep als de Amerikanen om de honden in verwarring te brengen. De Vietnamezen waren heel vindingrijk en hadden veel doorzettingsvermogen om de vijand op een dwaalspoor te brengen. Volgens mij is dat niet moeilijk om Amerikanen om de tuin te leiden. Veel intelligentie zit er bij die Amerikaanse GI's niet in. :) 

Buitgemaakte Amerikaanse tank die in 1970 door een landmijn buiten werking werd gesteld.

Tank van de Amerikanen , buiten werking gesteld door de Vietcong.

VietCong maakte allerlei soorten vreselijke booby-traps.

Tjak, en de gevolgen zijn dramatisch.

Krater van een B-52 bommenwerper.

Ingang van een tunnel.

Moderne tunnel met ladder voor toeristen.

Bezoekers die nog meer 'oorlogservaring' willen opdoen, kunnen op het terrein tegen betaling met een AK-47 geweer, beter bekend onder de naam Kalasjnikov, schieten. 1 US$/kogel en men dient er 10 te kopen. Men kan ook met zwaardere machinegeweren knallen. Zo zie je dat de oorlog nog veel $ opbrengt.

Enkele Vietcong strijders (poppen) poseren met dappere bezoeker.

De Vietcong fabriceerden schoeisel van oude autobanden. Ze werden zo gemaakt dat men die verkeerd kon aandoen. Dit betekent dat, als men vooruit loopt, het schoeisel afdrukken maakt in de andere richting. De intelligente Amerikanen dachten dat ze de andere kant opgingen. Haha.

Trang Bang en Phan Thi Kim Phuc.

Kim Phuc werd bekend doordat zij naakt met napalm op haar lichaam te zien was op de bekendste foto uit de Vietnamoorlog en droeg hierdoor bij aan het groeiende verzet tegen de oorlog die hierdoor een gezicht had gekregen. De foto is in 1972 gemaakt toen ze 9 jaar oud was, nadat er een napalmaanval was geweest in haar woonplaats Trang Bang door een Zuid-Vietnamese bommenwerper om vermeende strijders van de Vietcong te verjagen.

World Press Photo 1972

Ze vatte zelf vlam door de napalm, waardoor haar kleren verbranden. Zonder kleren rende Kim de hoofdweg bij Trang Bang op. De fotograaf bracht haar vervolgens naar een ziekenhuis. Het is echter de familie die er een smerig restaurantje van gemaakt heeft en we gaan er liever niet binnen. We hebben de plaats gezien en dat volstaat.

Restaurant dat uitgebaat wordt door familie van Kim. We staan voor een gesloten deur. Gelukkig, het is er niet al te hygiënisch.

Familie van Kim tracht nog iets te verdienen aan het leed van Kim.

Italiaans restaurant.
Om 14.00 zijn we terug in Saigon. Vandaag iets bescheidener, soep, spaghetti bolognese en dessert.

Reunification Palace.

Terug in Saigon, nog meer historisch oorlogsverleden. Te midden van een grote tuin ligt het Reunification Palace. Het herbergt binnenskamers de War Room van het voormalige Zuid-Vietnamese leger. Het paleis is ruim opgezet, modern gebouw van 95 kamers, verdeeld over vier verdiepingen en een kelder.

Voor het Reunification gebouw.

Het gebouw dateert van 1966 en was het paleis van de Zuid-Vietnamese president. Het is een belangrijk symbool van de politieke geschiedenis van het land.

De in Rusland gebouwde tank die de hoofdpoort ramde op 30 april 1975. Hiermede was de overwinning van het Noord-Vietnamese leger een feit.

Op de eerste verdieping bevindt zich de kamer waar banketten werden gehouden, de conferentiezaal en de zaal waar het kabinet vergaderde.

In de ondergelegen bunkers is er nog de volledige zend- en ontvangstapparatuur bewaard waarmee de oorlogsoperaties door het Zuid-Vietnamese regime werden geleid. In de vroege ochtend van 30 april 1975 ramde een tank van het Noord-Vietnamese leger de hoofdpoort. Hiermede was de overwinning van het communistische Noord-Vietnam een feit.

Een van de prachtige zalen waar het Zuid-Vietnamese regime resideerde.

Helikopter op het dak van het gebouw, gebruikt om de vluchtende Amerikanen en Vietnamezen naar het vliegdekschip in de zee te brengen

Zicht op Saigon vanop het dak van het gebouw.

Helikopter op het dak.

Gevangenis met foltertuig.

Oorlogsmuseum.

Deze drukbezochte herinnering aan de oorlog toont de bezoekers de meest afschuwelijke wreedheden. Het museum geeft een schokkend beeld van de gruweldaden die tijdens de Vietnamoorlog zijn gepleegd.

Oorlogsmuseum.

Tanks en artillerie in het War museum.

Vliegtuigen in het War museum.

Er hangen foto's die destijds de wereldpers haalden: de Viet-Congstrijder die uit een helikopter gegooid wordt, de gevolgen van de bombardementen met B-52 bommenwerpers op steden als Hanoi en Haiphong; de slachtoffers van aanvallen met fosfor en napalm. Het museum bevat verder potten met embryo's die misvormd zijn door toepassing van Agent Orange, het uiterst giftige ontbladeringsmiddel dat de Amerikanen op grote schaal over het zuiden hebben gesproeid. In de tuin staan Amerikaanse pantservoertuigen, houwitsers, tanks, helikopters en raketten.

District Cholon en Bin Thanh markt.

Deze wijk Cholon 'grote markt' doet zijn naam alle eer aan. Op de goed voorziene markten bieden handelaren allerhande goederen te koop aan. Verkoopsters doen druk zaken voor hun winkeltjes en de wijk gonst van de bedrijvigheid. Tezamen met het chaotische verkeer is de wijk een grote heksenketel. Cholon dankt het karakter van Chinatown aan de Chinese kooplui die zich massaal in dit gebied vestigden.

Op de overdekte markt kan men alles kopen, echt en vooral namaak.

De wijk is berucht en beroemd vanwege het vele gokken, de karaoke bars, de prostituees (taxi girls), het overmatig drankgebruik, maar ook vanwege de Binh Tay markt.

Drukte op de markt.

De grote Bin Thahn markt ligt in het westen van Cholon en is het grootste marktcomplex van Cholon.  De markt bestaat uit een gigantische overdekte hal met tal van winkeltjes en kraampjes, gegroepeerd rond een binnenplaats. De markt is ingedeeld in afdelingen met eigen specialiteiten. De markt omvat naast detailhandel vooral ook groothandel en maakt een heel bedrijvige indruk. Er wordt van gezegd dat wat er niet te koop is, ook niet bestaat. Je kunt het inderdaad zo gek niet bedenken of het wordt er verkocht: gegrilde duif, meelballen, stofmaskers (nep) horloges, padden, kikkers, slangenwijn, zonnehoedjes. Verzin iets en het is hier te koop.

Kiezen, keuren en afbieden is de boodschap.

Het zijn vooral vrouwen die de dienst uitmaken op de markt. Veel vrouwen zijn alleenstaand. Andere hebben een echtgenoot die 's ochtends nog wel  bereid is om te helpen met het opbouwen van het stalletje, maar daarna niet weet hoe snel hij met zijn vrienden moet gaan zitten gokken en zuipen. Veel vrouwen willen niet eens een echtgenoot, zij wensen niet dat er met hun verdiensten gegokt wordt. Cholon heeft honderden kleine hotels en karaoke bars, feitelijk bordelen, waar meisjes hun diensten aanbieden (tegen betaling).